patron - tellingly, however, he als

patron - tellingly, however, he also thought he belonged to the 'roaring days
of Marlowe of the mighty line and the pothouse fray' - these attitudes,
particularly his endorsement of Nordau, clearly set h im apart f r om the Henley
circle.'^ I f he happened to share Henley's distaste for the Pre-Raphaelites, his
motives were manifesdy different. Similarly, his cultural attitudes, and especially
his strong aversion to Nietzsche, reflected his distance from the values
' endorsed by avant-garde magazines like the Savoy and the New Age.^^ Whereas
Havelock Ellis, w r i t i n g i n the Savoy i n A p r i l 1896, echoed many other literary
intellectuals, including Yeats, Shaw, Symons, and George Moore, i n describing
Nietzsche as 'an extraordinarily interesting figure' and representing
h im as an exemplary antagonist to mass culture, Conan Doyle considered
Nietzsche's 'philosophy' to be 'symptomatic' of the modem malaise: 'it is
openly founded i n lunacy for the poor fellow died raving'.'* T w o years after
this private remark, i n his self-consciously propagandistic pamphlet To Arms!
which appeared i n August 1914, Nietzsche resurfaced as a nightmarish spectre
whose 'doctrine that the immorality of the superman may be as colossal as his
strength and that the slave-evangel of Christianity was superseded by a sterner
law' had, with the help o f 'scolding Professors', betrayed the German public
and undermined the 'strong, deep Germany of old, the Germany of music and
of philosophy'.'* Conan Doyle's proposed remedy for this avant-garde scourge
was no less characteristic of his cultural position than his alarmist diagnosis.
The most he could say for the new trends was that 'perhaps i n art as i n history
a sort o f French Revolution is due from time to time, odious i n itself and yet
inaugurating a new and better era formed rather as a reaction against it than
as a consequence of i t ' . Yet, for all his stoicism, he was not willing merely to
endure this inevitable upheaval nor to wait passively for the new era. Speaking
no doubt as a representative of the British middle class, he argued that
Nietzsche, Post-Impressionism, and Strauss threatened to 'submerge us' and
advised that 'one should put one's shoulder to the door and keep out insanity
all one can'. T o validate his cause, he invoked Tennyson who was 'so great'
because 'he was strong, original, and always sane'.'^ I n the light of these
assumptions, his association with the new popular magazines o f the 1890s, like
the Strand and the Idler, amounted to a mutually beneficial cultural alliance.
Yet this reading o f Conan Doyle as the embodiment, and indeed champion,
of middle-class cultural values reflects at best only one element of his complex
position in the contemporary field. Neither a purist nor a profiteer, he
occupied a more uncertain position between these two extremes as a populist
with high aspirations who became increasingly anxious about his own literary
standing. The characteristic precariousness of his position can initially be seen
in his attitude to the various styles of literary Realism prevalent i n the 1890s.
Believing that issues of literary taste were best considered in a 'broad and
catholic spirit', he welcomed and, at times, vigorously supported, avant-garde
experimentation despite his own less radical aesthetic and generic prefer-

Wyniki (polski) 1:

patrona - znamienne, jednak on również, że należał do "dni rykz Marlowe linii potężny i walki fortepianową "-tych postaw,szczególnie jego poparcia Nordau, wyraźnie odróżniają h im f r om Henleykoło. "^^ Ja f zdarzyło mu się udział w Henley niechęć do prerafaelici, jegomotywy były różne manifesdy. Podobnie, jego kultury postawy, a zwłaszczajego silną niechęć do Nietzschego, odzwierciedla jego odległość od wartości"zatwierdzony przez awangardowego czasopisma jak Savoy i New Age. ^ ^ należyHavelock Ellis, w r i t i n g i n Savoy i n p r i l 1896, echem wielu innych literackichopisując intelektualistów, w tym Yeats, Shaw, Symons i George Moore, i nNietzsche jako "niezwykle interesująca postać" i reprezentującychh im jako wzorowy antagonista do kultury masowej, Conan Doyle uważaNietzsche 'filozofii' się "objawowe" złe samopoczucie modemu: "to jestotwarcie założona i n szaleństwo dla ubogich kolega zmarł bredzenie '. "* T w o lat poUwaga Ta prywatną, i n jego pamflet świadomie propagandowe do broni!który pojawił się i n sierpnia 1914, Nietzsche powróciła jako koszmarny widmoktórego "doktryny, że niemoralność Superman mogą być tak kolosalne jako jegosiły i że niewolnik Ewangelii chrześcijaństwa został zastąpiony przez męskaprawa "miał, z pomocy o f"besztanie profesorów", zdradził niemieckichi ' silny, głęboki Niemcy starych, Niemcy muzyki ifilozofii "."* Conan Doyle proponowane lekarstwo na tę plagę awangardybył nie mniej charakterystyczne stanowiska kultury niż jego diagnoza paniki.Najbardziej mu powiedzieć o nowych trendów było to, że "być może n sztuki jak historia nf o rodzaju rewolucji francuskiej jest należna od czasu do czasu, wstrętne i n, sam i jeszczeinaugurująca nowy i lepszy ery powstała raczej jako reakcja przeciwko niżw wyniku i t '. Jeszcze dla wszystkich jego stoicyzm, nie był skłonny jedynie doznosić to nieuniknione przewrót ani biernie czekać na nową erę. Mówiącbez wątpienia jako przedstawiciel brytyjskiego klasy średniej twierdził, żeNietzsche, post-impresjonizmu i Strauss zagroził 'zanurzać nas' ipamiętać, że "należy umieścić jeden w ramię do drzwi i zachować się szaleństwowszystko co można ". T o poprawności jego sprawy, on wywołany Tennyson, który był "tak wielkie"bo 'był silny, oryginalne i zawsze przy zdrowych zmysłach'. "^^ Ja n w świetle tychzałożenia, jego związek z nowych popularnych czasopism o f 1890, jakNici i koło, wyniosły wzajemnie korzystne Sojusz kultury.Jeszcze ten czytanie o f Conan Doyle jako uosobienie i rzeczywiście mistrzem,klasy średniej wartości kulturowych w najlepiej odzwierciedla tylko jeden element jego kompleksupozycji w dziedzinie współczesnej. Purysta ani spekulować, żezajęte bardziej niepewne stanowisko pomiędzy tymi dwoma ekstremami jako populistycznaz wysokimi aspiracjami, który stał się coraz bardziej troszczy się o jego własnych literackichstały. Początkowo widać charakterystyczny niepewność stanowiskaw jego stosunek do różnych stylów rozpowszechnione realizm i n 1890.Wierząc, że kwestie smaku literackiego były najlepsze uznane w "ogólnych iDuch katolicki ", on z zadowoleniem i, czasami, energicznie obsługiwane, awangardywolą eksperymentów pomimo jego własny mniej radykalne estetyczne i ogólny-

Wyniki (polski) 2:

patron - wymowne, jednak on również, że należał do "dni ryczące
z Marlowe potężnego linii i walki knajpa '- tych postaw,
zwłaszcza jego zatwierdzeniu Nordau, jasno h im siebie fr om Henley
. koło '^ I f zdarzyło mu się dzielić niesmak Henley jest dla prerafaelitów, jego
motywy były manifesdy inaczej. Podobnie, jego postawy kulturowe, a zwłaszcza
jego silna awersja do Nietzschego, odzwierciedlenie jego odległość od wartości
"zatwierdzone przez awangardowych czasopismach, takich jak Savoy i New Age. ^^ Natomiast
Havelock Ellis, writingin Savoy w A pril 1896, powtórzył wiele innych literackich
intelektualiści, w tym Yeats, Shaw, Symons i George Moore, opisując
Nietzschego jako "niezwykle interesującą postać" i reprezentujący
h im jako przykład antagonisty do kultury masowej, Conan Doyle uważa
Nietzschego "filozofia" być "objawowe" na złe samopoczucie modemu: "to jest
. otwarcie założona w obłęd na biedak zmarł opowiadania '' * T wo lat po
tej prywatnej uwaga! w jego świadomie propagandowe broszury do broni
, który ukazał się w sierpniu 1914 roku, jako nawierzchnię Nietzsche koszmarne widmo
którego doktryna, że "niemoralność nadczłowieka może być tak kolosalna, jak jego
siła i że niewolnik-Evangel chrześcijaństwa został zastąpiony przez twardszej
prawa "było, z pomocą" profesorów bura ", zdradził niemiecką publiczną
i podważył "silne, głębokie Niemcy starych, Niemcy muzyki i
filozofii "." * Conan Doyle zaproponował lekarstwem na tego awangardowego plagi
nie mniej charakterystyczne dla jego pozycji kulturowej niż jego alarmującym diagnozy.
najbardziej mógł powiedzieć nowe trendy, że "być może w sztuce, jak w historii
rodzaju rewolucji francuskiej jest wynikiem od czasu do czasu, wstrętne w sobie i jeszcze
inaugurujący nową, lepszą erę utworzony raczej jako reakcja na nią, niż
w wyniku tego ". Jednak dla wszystkich jego stoicyzm, nie chciał jedynie
przetrwać ten nieunikniony przewrót ani biernie czekać na nową erę. Mówiąc
bez wątpienia jako przedstawiciel brytyjskiej klasy średniej, twierdził, że
Nietzsche Postimpresjonizm i Strauss zagroził "zanurzyć nas" i
pamiętać, że "należy umieścić jeden w ramię do drzwi i trzymać się szaleństwo
wszystko można ". T o validate jego sprawa, on wywołany Tennyson, który był "tak wielki"
, ponieważ "był silny, oryginalny i zawsze przy zdrowych zmysłach". '^ I n świetle tych
założeń, jego związek z nowymi popularnych magazynów 1890, jak
Strand i Idler wyniosła wzajemnie korzystnego sojuszu kulturowego.
Jednak to czytanie Conan Doyle jako rozwiązaniu, a nawet mistrz,
z klasy średniej wartości kulturowych odzwierciedla co najwyżej jeden element jego skomplikowanej
sytuacji w dziedzinie współczesnej. Ani purist ani spekulować, że
zajmuje więcej niepewną pozycję między tymi dwoma skrajnościami, jako populisty
z wysokimi aspiracjami, który stawał się coraz bardziej niespokojny o własnej literackiej
sytuacji. Charakterystyczną niepewność swojej pozycji może być początkowo widział
w jego stosunku do różnych stylów realizmu literackiego rozpowszechnionych w 1890.
Wierząc, że kwestie literackiego smaku zostały najlepiej rozważyć w "szerokim i
ducha katolickiego ", powitał i czasami, popierana, awangardowe
eksperymenty, mimo własnej estetyki i mniej radykalne Preferen- generycznych

Wyniki (polski) 3:

Patron - najbardziej znamienne jest to, jednakże, myślał on również należał do "szalonych dni
z Marlowe'A rycerskich i pothouse fray" - te postawy,
a zwłaszcza poparcie Awiwu wolutariuszka, wyraźnie h im od siebie f r om Henley
okręgu. "
I f natrafił na niechęć do udziału w Henley Pre-Raphaelites , jego
manifesdy motywy były różne. Podobnie, jego postaw kulturowych, a zwłaszcza
Jego silna niechęć do Nietzschego, co odzwierciedla jego odległość od wartości
" zatwierdzony przez awangardowego czasopisma jak Savoy i New Age.

na górę Mając
wysuwających posiadajązawory blokujące Ellis, w r i t i n g i n n O W A z Sabaudii i i p l 1896 R. odnajdujemy także wiele innych dzieł literackich
intelektualistów, w tym drożdże, Shaw, Symons, i George'A Moore'A, i n opisującą
Nietzschego jako "wyjątkowo interesujący rysunek" i reprezentujących
H im za podręcznikowy przykład antagonista do kultury masowej, Conan Doyle uważane za
Nietzschego "filozofia", "leczenie objawowe" modem nieszczęście - jest to otwarcie założył
n i kosmicznego humoru dla biednych rodaków zginęło raving'.' * T w o lata po
prywatna uwaga, n i jego samo-świadomie daje przewartościowanie broszurce dołączonej do broni!
który pojawił się i n Sierpień 1914, Nietzsche wynurza w koszmarnych spektrum
Którego "doktrynę niemoralność z "supermana" mogą być tak kolosalnej siły jego
a slave-evangel chrześcijaństwa została zastąpiona sterner
prawa" miał, przy pomocy o f "scolding profesorów", zdradził niemieckiej publiczności
i osłabiła "silne, głębokie Niemcy starych, Niemcy muzyki i
z philosophy'.' * Conan Doyle w proponowanych środków zaradczych w tym awangardowym plagi
Był nie mniej charakterystyczne dla jego kulturowej niż jego trochę alarmistyczny diagnozy.
najbardziej mógłby powiedzieć o nowych trendach był fakt, że "być może i n historii sztuki, jak i n
a sort of Rewolucji Francuskiej jest należna od czasu do czasu, sama i odrazajacych i n
jeszcze uroczysta inauguracja nowej i lepszej ery powstały raczej jako reakcję niż
w konsekwencji i t ' . Jeszcze, dla wszystkich jego stoicism,Nie był on skłonny tylko po to, by znosić ten nieunikniony
przeżyła ani biernie czekać na nową erę. Mówiąc
bez wątpienia jako przedstawiciel brytyjskiej klasy średniej, wyraził przekonanie, że
Nietzschego, postimpresjonizm, Strauss groził "zanurzyła nas" i
powiadomiła, że "należy umieścić jeden z ramienia do drzwi i nie zbliżać się obłędem
wszystkie możliwe". T o poprawności jego przyczyna,Kto Tennyson kto nazwał to "tak duże"
ponieważ "on był silny, oryginalna i zawsze takim samym' . '
) I n
w świetle tych założeń, jego związek z nowym popularnych czasopism o f w roku 1890s, podobnie jak
Strand i koło pośrednie, wyniosła do wzajemnie korzystnej kulturowego sojuszu.
a przecież czytanie o f Conan Doyle jako wcielenie, a w istocie champion,
Z klasy średniej wartości kulturowe odzwierciedla w najlepszym przypadku jedynie jeden z elementów jego skomplikowane
współczesnej pozycji w polu. Ani ani profiteer purysta,
zajęty bardziej niepewne położenie między tymi dwiema skrajnościami w populistycznych
o wysokim aspiracjom, stawała się coraz bardziej zatroskany o jego
stałego. Cechą charakterystyczną szerzyć jego położenie może być początkowo widział
W jego stosunku do różnych stylów literackich realizmu rozpowszechnione i n 1890s.
wierząc, że kwestie literackie były najlepsze w smaku "szeroki i
katolickiego ducha", z zadowoleniem przyjął inicjatywę i czasami intensywnie wspierane, awangardowe eksperymenty
mimo własnej estetyki i mniej radykalne ogólne preferują-