The first time l saw Wiwin, she loo

The first time l saw Wiwin, she looked like awizened old woman with wrinkly skin, but shewas in fact a baby elephant. She had been leftbehind when her family group was chased backinto the forest after being caught raiding a ricefield in Southern Sumatra, Indonesia. She hadbeen rescued by the local people, who quicklyrealised that they lacked the means to carefor her.So she was brought to the local Office of theWildlife Conservation Society. Wiwin wasdesperate for affection. fejj&i. i |Because her growing teeth were sore, she hadalso taken to chewing on anything andeverything.Everyone at the Conservation office wasimpressed by her spirit; she was clearly asurvivor, but having herthere presented ar» ~j T 1 number of problems. | .10 ] | So the staffdesperately contacted anyone who could giveadvice and began constructing feedingequipment from a length of tubing attached to aplastic bottle. Once they discovered the formulaof a blend of cow's milk, coconut water and milkpowder, Wiwin started to take in liquids.There could be no question of releasing herback into the wild. The only option was for her togo to an elephant training centre (ETC), whichcared for orphaned elephants. The nearest ETCwas 1,500 km away, but transporting Wiwin overthat distance would be extremely difficult,especially äs she was so weak.We set off in convoy. Wiwin was in a jeep on acushion of coconut palms, with the wildlife centrestaff; l followed with a photographer.The first twenty-four hours went well.Mostly, we travelled in the coolof the night, driving through sleeping villagesand setting up camp at daybreak, putting up atent to give Wiwin shade.We continued on our way in the lateafternoon and drove straight into a torrential rainstorm. Trees were blown down, even blockingthe road in places. |"f4>j We stoppedfor breakfast at a roadside cafe, where one localpeered in and touched her nervously äs ifexpecting an electric shock.After three days we arrived at the SebangaETC, to be met by the resident vet, JoanneHammatt. She agreed that we should try to seeif the elephant with the newbom calf might letWiwin into their group to feed.However, she did soon settle into life atSebanga, interacting well with the otherelephants.So, after a week we left Wiwin at the centre.Regulär Updates from Joanne kept us informedof Wiwin's improving condition. It could bequestioned whether we were justified in puttingall this effort into keeping just one animal alive -in order for it to live a limited life in captivity.l 15' Shs was a symbol of hope for a11group of weary conservationists who are veryaware that it takes an enormous amount of timeand stamina to make a difference.

Wyniki (polski) 1:

Pierwszy czas l zobaczył Wiwin, wyglądała jak stara kobieta awizened z pomarszczony skóry, ale shewas w rzeczywistości słoniątko. Była leftbehind, gdy jej rodziny był ścigany backinto lasu po złowieniu najazd niełuskanego w południowej Sumatrze w Indonezji. Ona została odnaleziona przez lokalnych mieszkańców, którzy quicklyrealised, że brakowało im środki do carefor jej. Tak została wychowana w lokalnych biurach theWildlife Conservation Society. Wiwin wasdesperate za uczucie. fejj & i. ja | Ponieważ jej rosnące zęby były ból, ona hadalso do żucia na coś andeverything. Wszyscy w wasimpressed Biuro ochrony przez jej ducha; bez wątpienia była asurvivor, ale po NiejZnaleziono przedstawieniu ar» ~ j T 1 liczbę problemów. |.10] | Tak staffdesperately skontaktował się ktoś, kto może giveadvice i zaczęła budowę feedingequipment od długości rury dołączone do butelki aplastyczna. Odkryli oni raz formulaof mieszankę mleka krowiego, Woda kokosowa i mleko w proszku, Wiwin, zaczął się w cieczy. Mogło być mowy puszczania herback do dzikich. Jedyną opcją było dla jej togo do ośrodka szkolenia słoń (itp), whichcared dla osieroconych słoni. Najbliższy ETCwas 1500 km, ale Wiwin overthat odległość transportu byłoby niezwykle trudne, zwłaszcza äs była tak słaby. Ruszyliśmy w konwoju. Wiwin był w jeepie na acushion palmy kokosowe, z centrestaff przyrody; l po z fotografem. Pierwsze dwadzieścia cztery godziny poszło dobrze. Głównie jechaliśmy w coolof nocy, jazdy przez spanie villagesand utworzenie obozu o świcie, rozklejanie atent dać Wiwin odcień. Jesteśmy nadal na naszej drodze w lateafternoon i pojechaliśmy prosto do ulewne ulewy. Drzewa zostały wysadzone w powietrze w dół, nawet blockingthe road w miejscach. |" F4 > j my stoppedfor śniadanie w przydrożnej kawiarni, gdzie jeden localpeered w i dotknął jej nerwowo äs ifexpecting prądem elektrycznym. Po trzech dniach Przyjechaliśmy o SebangaETC, mają być spełnione przez rezydenta weterynarza, JoanneHammatt. Zgodziła się, że powinniśmy spróbować seeif słoń z newbom łydki może letWiwin do ich grupy do paszy. Jednak ona wkrótce rozliczenia do życia atSebanga, interakcji z otherelephants. Tak po tygodniu wyszliśmy Wiwin w centrum. Regulär aktualizacje z Joanne trzymały nas informedof Wiwin poprawy stanu. Może to bequestioned, czy jesteśmy usprawiedliwieni w puttingall tego wysiłku w utrzymanie tylko jedno zwierzę żyje - w celu użycia go na ograniczone życie w captivity.l 15' Shs była symbolem nadziei dla a11group zmęczony ekologów, którzy są veryaware, że ma ogromną ilość oraz wytrzymałość do różnicy.

Wyniki (polski) 2:

Gdy po raz pierwszy zobaczyłem Wiwin, wyglądała jak awizened stara kobieta z pomarszczonej skóry, ale shewas w rzeczywistości słoniątka. Była leftbehind kiedy jej rodzina grupa gonił backinto lasu po złowieniu najazd ricefield w południowej Sumatrze, Indonezja. Ona hadbeen uratowany przez mieszkańców, którzy quicklyrealised, że brakowało im środków do carefor her.So była wniesiona do lokalnego Urzędu theWildlife Conservation Society. Wiwin wasdesperate dla uczucia. fejj & I. I | bo jej rosnące zęby bolały, ona hadalso zabrany do żucia na nic andeverything.Everyone w biurze Conservation wasimpressed jej ducha; była wyraźnie asurvivor, ale po herthere przedstawił ar »~ j t1 szereg problemów. | 0,10] | Więc staffdesperately skontaktował się ktoś, kto mógłby giveadvice i rozpoczął konstruowanie feedingequipment od długości rurki przymocowanej do aplastyczna butelki. Kiedy odkrył formulaof mieszanki mleka, wody kokosowej krowiego i milkpowder, Wiwin zaczęła się w liquids.There może być mowy o zwolnieniu herback na wolność. Jedynym rozwiązaniem było dla niej Togo do ośrodka treningowego słonia (ETC), whichcared osieroconych słoni. Najbliższy ETCwas 1500 km dalej, ale transportowania Wiwin overthat odległości byłoby niezwykle trudne, zwłaszcza, że ​​była tak weak.We wyruszył w konwoju. Wiwin był w jeepie na acushion palm kokosowych, z centrestaff przyrody; l, a następnie za pomocą photographer.The pierwszych dwudziestu czterech godzin udał well.Mostly, podróżowaliśmy w coolof nocy, jadąc przez spania villagesand tabor o świcie, rozklejanie atent dać Wiwin shade.We nieprzerwane na naszej drodze w lateafternoon i pojechaliśmy prosto do ulewnym ulewy. Drzewa zostały zmiecione, nawet blockingthe drogi w miejscach. | ". F4> j My stoppedfor śniadanie w przydrożnej kawiarni, gdzie jeden localpeered i dotknął jej nerwowo ifexpecting się shock.After elektrycznego trzy dni przyjechaliśmy do SebangaETC, które muszą być spełnione przez weterynarza rezydenta, JoanneHammatt Zgodziła się, że my należy starać się seeif słonia z Noworodki łydki może letWiwin do ich grupy, do feed.However, zrobiła szybko rozliczyć do życia atSebanga, interakcji dobrze z otherelephants.So, po tygodniu wyszliśmy Wiwin na centre.Regulär nowości od Joanne nie dawały informedof Wiwin za stan się poprawia. to może bequestioned czy jesteśmy usprawiedliwieni w puttingall tego wysiłku w utrzymanie tylko jedno zwierzę żyje -w celu użycia go do życia ograniczoną żywotność w captivity.l 15 'Shs był symbolem nadziei dla a11group od zmęczony ekologów, którzy veryaware że ma ogromną ilość Timeand wytrzymałości zrobić różnicę.