"What a delicious supper," exclaims Eamel, "for poor devils who had eaten nothing for forty hours. And yet a supper we often thought of with regret, for it was the last time that we were given any bread. ' '
"Co pysznej kolacji," woła Eamel, "dla ubogich diabłów, którzy nic nie jadłem, czterdzieści godzin. I jeszcze kolację często myśleliśmy, z żalem, bo to był ostatni raz, że dostaliśmy każdy chleb. ' '
"Jakie pyszne kolacje", woła Eamel "dla biednych diabłów, którzy jadłem nic przez czterdzieści godzin. A jednak kolacja często myśli z żalem, bo ostatni raz, że dostaliśmy żadnego chleba. ''
"Jakie pyszne kolacje," - wykrzykiwał urażony Eamel, "dla ubogich diabłów którzy jedli nic przez czterdzieści godzin. I jeszcze na kolację mamy często traktowany z żalem, bowiem to właśnie ostatni raz, kiedy będziemy mieli jakikolwiek chleb. " "