De remediis utriusque fortunae is a

De remediis utriusque fortunae is a collection of 254 Latin dialogues written by the humanist Francesco Petrarca (1304-1374), commonly known as Petrarch.

The dialogues, completed towards the end of Petrarch's life, are treasure-chests of wisdom and humour which, despite the passing of six centuries, have not lost their relevance. They display remarkably lucid ideas that are cogently expressed. Drawing on classical sources, Petrarch expounded on refinement in taste and intellect, on finesse and propriety in speech and style.

The writing is a bouquet of moral philosophy, set out to show how thought and deed can generate happiness on the one hand, or sorrow and disillusionment on the other. In a recurring theme throughout the dialogues, Petrarch advises humility in prosperity and fortitude in adversity.[1]

The 254 woodcut illustrations by the anonymous Master of Petrarch for the 1532 German edition are considered masterpieces of the German Renaissance.

In 1579 the dialogues were translated into English by the Elizabethan physician Thomas Twyne (1543–1613) as Phisicke Against Fortune, and by Susannah Dobson in 1791 as Petrarch's View of Human Life

Wyniki (polski) 1:

De remediis obydwaj fortunae jest kolekcja 254 Łacińska dialogi napisane przez humanista Francesco Petrarca (1304-1374), powszechnie znany jako Petrarka.Dialogi, zakończony pod koniec życia Petrarka, to skarb skrzynie mądrości i humoru, które pomimo upływu sześciu stuleci, nie straciło swoje znaczenie. Wyświetlają one niezwykle świadomy pomysłów, które są przekonująco. Opierając się na klasycznych źródeł, Petrarka wyjasnione na udoskonalenie w smaku i intelekt, finezji i przyzwoitości w mowie i styl.Pismo jest bukiet filozofii moralnej, postanowił pokazać, jak myśli i czynu może generować szczęścia z jednej strony, lub smutek i rozczarowanie z drugiej. W powracającym tematem w całej dialogi Petrarka radzi pokory w dobrobyt i hart ducha w przeciwnościach. [1]Ilustracje 254 drzeworyt anonimowego mistrza Petrarka dla niemieckiej edycji 1532 są uważane za arcydzieła niemieckiego renesansu.W 1579 dialogi zostały przetłumaczone na angielski przez elżbietańskiej lekarz Thomas Twyne (1543-1613) jako Phisicke przeciwko fortunę i Susannah Dobson w 1791 roku jako Petrarka widok ludzkiego życia

Wyniki (polski) 2:

De remediis Utriusque fortunae to zbiór 254 łacińskich dialogów napisanych przez humanista Francesco Petrarca (1304-1374), powszechnie znany jako Petrarki. Dialogi, ukończone pod koniec życia Petrarki, są skarbnicą mądrości i skrzynie humoru, który mimo przemijanie sześciu wieków, nie straciły na znaczeniu. Wykazują one niezwykle świadome pomysły, które są przekonująco wyrażone. Opierając się na źródłach klasycznych, Petrarka wykładał na dystynkcji w smaku i intelektu, na finezji i przyzwoitości w mowie i stylu. Pisanie jest bukiet filozofii moralnej, znajdującym się pokazać, jak myśl i czyn może przynieść szczęście, z jednej strony, czy smutek i rozczarowanie drugiej. W stale powracający temat w dialogach, Petrarka doradza pokorę w dobrobycie i męstwa w nieszczęściu. [1] W 254 drzeworyt ilustracje anonimowego mistrza Petrarki do 1532 wydania niemieckiego uważane są za arcydzieła niemieckiego renesansu. W 1579 dialogi zostały przetłumaczone język angielski przez elżbietańskiego lekarza Thomas Twyne (1543-1613) jako Phisicke Przeciw Fortune, i Susannah w 1791 roku jako Dobson widokiem Petrarki Human Life

Wyniki (polski) 3:

de remediis utriusque fortunae jest zbiór 254 łaciny dialogów napisana przez humanista francesco petrarką (1304-1374), znane jako petrarki.

dialogu, zakończony pod koniec petrarka życia, są skarbami mądrości i humoru, które pomimo śmierci sześć stuleci, nie straciło znaczenie.wykazują one niezwykle świadomy pomysłów, które są przekonująco wyrażone.rysunek na tradycyjnych źródeł, petrarka expounded na udoskonalenie w smaku i intelekt na finezję i przyzwoitości w mowie i styl.

pisanie to bukiet filozofii moralnej, określone, aby pokazać, jak myśli i czyny mogą przynosić szczęście z jednej strony, lub smutku i rozczarowania na innych.w powracający temat w trakcie rozmowy,petrarka doradza pokory w dobrobycie i hartu ducha, w tym nieszczęściu. [1]

254 drzeworyt ilustracje przez anonimowe mistrzu petrarki do 1532 niemieckie wydanie uważane są za arcydzieła z niemieckiego renesansu.

w 1579 dialogu były tłumaczone na język angielski przez elżbietańska lekarza, thomas twyne (1543 – 1613), jak phisicke przeciwko fortunę,i susannah dobson w 1791 jako petrarka, biorąc pod uwagę ludzkiego życia.